ؤؤ

مرد نجواکنان گفت: «ای خداوند و ای روح بزرگ  با من حرف بزن» و چکاوکی با صدای قشنگی خواند، اما مرد نشنید.
و سپس دوباره فریاد زد: «با من حرف بزن» و برقی در آسمان جهید و صدای رعد در آسمان طنین افکن شد ، اما مرد باز هم نشنید.
مرد نگاهی به اطراف انداخت و گفت: «ای خالق توانا، پس حداقل بگذار تا من تو را ببینم» و ستاره‌ای به روشنی درخشید، اما مرد فقط رو به آسمان فریاد زد:
« پروردگارا ، به من معجزه‌ای نشان بده» و کودکی متولد شد و زندگی تازه‌ای آغاز شد، اما مرد متوجه نشد و با ناامیدی ناله کرد: «خدایا، مرا به شکلی لمس کن و بگذار تا بدانم اینجا حضور داری».
اما مرد با حرکت دست ، حتی پروانه را هم از خود دور کرد و قدم زنان رفت..

  هر وقت دلم برات تنگ میشه یه ستاره از آسمون می افته پایین.

بنابراین هر وقت به آسمون نگاه کردی دیدی تاریک و هیچ ستاره ای پیدا نکردی ، بدون همش تقصیر توه ، چون منوخیلی دلتنگ کردی

احساس غربت میکنم وقتی کنارم نیستی

با اشک خلوت میکنم وقتی کنارم نیستی

تصویر زیبای تو را کنج دلم چسبانده ام

او را زیارت می کنم وقتی کنارم نیستی

ستاره های اسمون فدای 1لحظه نگات

کجایی تک ستاره ام، خیلی دلم تنگه برات

چندیست زیاران قدیمی خبری نسیت

از آن خوبی و محبت اثری نیست

چشمم به در و گوش به گوشی و دلم تنگ

در کوچه تنهایی ما رهگذری نیست .

ممنون از پیامت سحر جان.

ای عشق، ای ترنم نامت ترانه‌ها
معشوق آشنای همه عاشقانه‌ها

ای معنی جمال به هر صورتی که هست
مضمون و محتوای تمام ترانه‌ها

پرچمدار کاروان ایران مدالش را به شهدای هسته‌ای تقدیم و خداحافظی کرد

 پرچمدار کاروان ورزشی پارالمپیک ایران مدالش را به شهدای هسته‌ای تقدیم کرد.

به گزارش راسخون، به نقل از خبرگزاری فارس، عبدالرضا جوکار پرچمدا کاروان پارالمپیک ایران، پس از کسب مدال نقره رقابت‌های پرتاب نیزه بازی‌های پارالمپیک لندن از خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی خبر داد و گفت که مدالش را به شهدای هسته‌ای که مظلومانه به شهادت رسیدند تقدیم می‌کند.

سرافراز باشی قهرمان ایران

 

داشتم با موتورسیکلت میرفتم دفتر کارم. گوشیم زنگ خورد. خیلی عصبی شدم.اخه بایستی ترمز میکردم.دستمو تو جیب تنگم میزاشتم و با فشار تمام موبایلم رو در میاوردم.گذاشتم زنگ خوردنشو ادامه بده.

یکم که گذشت احساس کردم دست بردار نیست.هوا گرم بود طاقت ایستادن و حرف زدن رو نداشتم.ساعت کارم هم گذشته بود.با ناراحتی تسلیم شدم و در حال رانندگی دستمو کردم تو جیبم و گوشیمو برداشتم .جواب دادم درست آنتن نمیداد.موتور سیکلتمو رو به کنار خیابون منحرف کردم و ایستادم.صدا خوب شد

ناگهان یک اتومبیل که پشت سر من رانندگی میکرد به طرز وحشتناکی در فاصله چند متری من تصادف کرد.

نمیتونستم بحرفم و همینطور ساکت موبایلم رو پیش گوشم گرفته بودم و فقط یک صدا می اومد.

صدای مادرم بود که میگفت

                                 عزیزم آروم برو مواظب خودت باش 

این جریان واقعیه و برای خودم پیش اومده

آهستهفتح کرده ایبا چشمهایت هرچه داشته ام راحالا تمام جهان من مستعمره توست